Nederlanders hebben iets met de zee. Een manier om dat te uiten is door erover te zingen. Dat was al zo tijdens de hoogtijdagen van de zeilvaart in de negentiende eeuw. Veel van deze liederen zijn van generatie op generatie mondeling overgeleverd. Pas vanaf het begin van de vorige eeuw werden de overgeleverde teksten opgeschreven.
Nu zijn het niet langer de zeelui aan boord die deze liederen zingen maar koren zoals wij. We zingen liederen die verhalen over het leven aan boord, avontuur, drank, vrouwen en thuis.
Shanties zijn van oorsprong ritmische werkliederen tijdens de zeilvaart. Ze waren bedoeld om het zware en vaak eentonige werk aan boord gemakkelijker en aangenamer te maken. De Shanties waren een beurtzang tussen de shantyman (bosun) en de rest van de bemanning. Het waren de arbeidsvitaminen op een schip, alles moest namelijk op handkracht gebeuren. Shanties zijn vooral afkomstig uit Liverpool, New York en Ierland. Naast deze shanties bestaan er ook nog shanties afkomstig uit Duitsland, Nederland en de Scandinavische landen. Störmwind zingt ook shanties vanuit Westerwolde.